Boekverslag Gebr.
Samenvatting.
Gebr. Betekent gebroeders en daar gaat dit boek ook over. De twee broers heten Luuk en Maus. Het boek is geschreven door Ted van Lieshout.
Maus had een vrij onbekende ziekte en is daaraan zeer jong overleden. Zijn broer Luuk is dus alleen over en dat vindt hij erg moeilijk. Dit vooral omdat zijn ouders heel anders met de dood van zijn broer omgaan dan hijzelf. Een voorbeeld daarvan is, is dat zijn moeder op de dag dat de overleden Maus eigenlijk jarig zou zijn, al zijn spullen wil gaan verbranden als een soort ritueel. Luuk is het hier helemaal niet mee eens, maar kan er niks tegen doen. Hij mag nog wel wat spullen van zijn broer hebben, op de voorwaarde dat Luuk niks uit het bureau van Maus pakt. Luuk doet dat toch; hij pakt het dagboek van zijn broer. Eerst wil hij het eigenlijk niet lezen, maar zijn moeder wil alles van Maus verbranden, dus bedenkt Luuk dat als hij in het dagboek gaat schrijven, het dagboek ook van hem wordt en dat zijn moeder het dus niet kan verbranden. Dit doet hij ook.
Luuk voelt zich van jongs af aan al anders dan andere jongens, dat merkt hij pas goed als alle jongens in zijn klas verliefd worden op meisjes. Hij begrijpt dat niet en kwam erachter toen hij vroeger met Maus naar zigeuners ging. Daar leerde hij namelijk Tibor kennen, waar hij verliefd op werd. Luuk durfde hierover nooit wat tegen zijn ouders te zeggen.
Na een tijdje besluit Luuk toch in Maus’ dagboek te gaan lezen zodat hij tussen de regels kan schrijven en het dagboek dus van hem wordt. Zo ontdekt Luuk dat Maus ook van jongens hield. Maus hield er zelfs een seksuele relatie op na.
In het begin van het dagboek schrijft Maus nog netjes en volledig, maar dit wordt langzamerhand slechter en slechter: zijn handschrift wordt heel bibberig, soms zelfs onleesbaar en aan het eind vergeet Maus soms waar hij was in zijn verhaal of schrijft woorden heel raar. Hierdoor kan hij op school niet meer meekomen en moet naar het ziekenhuis. Vanaf het begin van zijn ziekte sleurt zijn moeder hem mee naar allemaal doktoren die zeggen dat hij psychische problemen heeft en niet genoeg aandacht krijgt.
Dan gaat Maus dood op veertienjarige leeftijd. Bijna een half jaar na zijn dood wordt vastgesteld dat hij de ziekte van Wilson had, dat veroorzaakte ook het trillen, maar daar hadden de doktoren toen geen medicijnen voor. Het blijkt een erfelijke ziekte te zijn, dus gaat Luuk ook naar de dokter en doet een paar testen, maar het blijkt dat hij de ziekte niet heeft.
Op de eigenlijke verjaardag van Maus is zijn moeder al zijn spullen aan het verbranden. Luuk is van gedachten veranderd en wil dat het dagboek ook verbrand word omdat hij de herinneringen wil onthouden en hij voelt dat Maus nog steeds zijn broer is, ondanks dat hij niet meer leeft. Als hij het boek wil verbranden, houdt zijn moeder hem tegen, het blijkt dat ze zijn privespullen toch nog wil bewaren.
Als Luuk met zijn vader en moeder rond het vuur staat, verteld hij dat hij op jongens valt. Dit was iets waar hij heel erg tegenop zag omdat hij dacht dat zijn ouders het niet zouden accepteren, maar ze accepteren het wel en hebben er totaal geen problemen mee.
Ik zou het boek aanraden aan andere klasgenoten, omdat:
- Het makkelijk en snel te lezen is en bijna alle klasgenoten willen dit soort boeken, als boeken te lang zijn raken jongeren snel hun concentratie kwijt.
- het verhaal is leuk en interressant
- Veel open plekken
zondag 12 maart 2017
zondag 11 december 2016
Boek 7 "Het Gouden Ei
Argumentatieschema: Het Gouden Ei
Marco Swarts H5a
Schrijver: Tim Krabbe
Stelling: Ik zou "Het Gouden Ei" zeker aanraden aan andere leerlingen.
Tim Krabbe is een goede schrijver, hij heeft veel prijzen gewonnen en ook veel boeken zijn verfilmd. Zelfs in het Engels zijn boeken van hem verfilmd. Dit geeft wel aan dat het een goede schrijver is. In het boek maakt hij leuk gebruik van de perspectieven, zo krijg je het verhaal van twee kanten mee, namelijk vanuit het perspectief van Rex en het perspectief van Raymond Lemorne. Het boek is niet al te moeilijk geschreven, daardoor is het makkelijk te begrijpen. Het boek wordt in verschillende tijden geschreven, dit maakt het wel leuk om te lezen. De motieven in dit boek zijn erg doordacht, bijvoorbeeld bij het feit dat Lemorne ooit zelf een klein meisje heeft gered. En dat hij daardoor wel eens wil kijken of hij ook iets slechts kan doen. Ook is het verhaal erg spannend, want het gaat natuurlijk over een ontvoering en een vermoording. Ik denk dat dit wel een onderwerp is wat veel mensen van mijn leeftijd aanspreekt.
Al met al zou ik het boek wel aanbevelen, omdat het gewoon mooi geschreven is en het is spannend.
Marco Swarts H5a
Schrijver: Tim Krabbe
Stelling: Ik zou "Het Gouden Ei" zeker aanraden aan andere leerlingen.
Tim Krabbe is een goede schrijver, hij heeft veel prijzen gewonnen en ook veel boeken zijn verfilmd. Zelfs in het Engels zijn boeken van hem verfilmd. Dit geeft wel aan dat het een goede schrijver is. In het boek maakt hij leuk gebruik van de perspectieven, zo krijg je het verhaal van twee kanten mee, namelijk vanuit het perspectief van Rex en het perspectief van Raymond Lemorne. Het boek is niet al te moeilijk geschreven, daardoor is het makkelijk te begrijpen. Het boek wordt in verschillende tijden geschreven, dit maakt het wel leuk om te lezen. De motieven in dit boek zijn erg doordacht, bijvoorbeeld bij het feit dat Lemorne ooit zelf een klein meisje heeft gered. En dat hij daardoor wel eens wil kijken of hij ook iets slechts kan doen. Ook is het verhaal erg spannend, want het gaat natuurlijk over een ontvoering en een vermoording. Ik denk dat dit wel een onderwerp is wat veel mensen van mijn leeftijd aanspreekt.
Al met al zou ik het boek wel aanbevelen, omdat het gewoon mooi geschreven is en het is spannend.
zondag 23 oktober 2016
Erik of het kleine insectenboek (boek 6)
Argumentatieschema: Erik of het kleine
insectenboek
Marco Swarts H5a
Stelling:
Ik zou dit boek niet aanbevelen aan andere
leerlingen.
Ik vind het boek eigenlijk een beetje een
kinder boek, omdat het over een jongen gaat die krimpt en dan in het gras
allemaal insecten tegenkomt. Ik heb de film ervan ook als kind gezien, dus ik
denk wel dat dit echt meer een beetje kinderen als doelgroep heeft.
Het boek is best wel heel erg oud en er
word dus ook oude schrijfstijl gebruikt. Ik kan begrijpen dat dit voor veel mensen
lastig te lezen is.
In het begin lijkt het boek heel raar,
omdat er pratende schilderijen zijn en dat Erik zomaar krimpt en tussen de
insecten terecht komt, maar aan het einde kom je er achter dat het gewoon een
droom was.
Conclusie: Voor kleine kinderen zou ik het
zeker aanraden, want ik vond het vroeger ook een leuk boek/film, maar voor
mensen van mijn leeftijd vind ik het eigenlijk niet geschikt.
maandag 30 mei 2016
"Nathan Sid" van Adriaan van Dis
Nathan Sid
Adriaan van Sid
Ik vond het wel een leuk boek, omdat je weer eens terug kijkt naar hoe het leven als klein kind was. Tot nu toe vond ik het wel de minst spannende, omdat er in het leven van een klein kind niet heel veel spannends gebeurt.
Samenvatting:
Nathan Sid woont in een groot huis, in dit huis zitten nog 4 andere families, ze zijn allen afkomstig uit Indonesië.
Er hangt een erg Indische sfeer, het ruikt naar Indisch eten en er hangen veel Indische dingen. Nathan drinkt veel karnemelk, omdat hij veel last heeft van pukkels en uitslag op zijn huid en karnemelk heeft als werking dat het bloedzuiverend werkt. Ook gaat hij vaak met zijn moeder naar een gebedsgenezer, maar Nathan wordt daar nerveus van en hij krijgt nog meer uitslag en pukkels. Het Indische eten thuis kan Nathan nooit verdragen, dus eet hij altijd iets anders. Zijn vader sloeg hem vaak, hij sloeg Nathan als er hem iets niet zinde. Als Nathan naar school gaat, kocht hij drop van het geld dat bedoeld was voor karnemelk. Zijn vader kreeg dit door, en verbood Nathan om nog in de snoepwinkel te komen. Nathan denkt ik word vegetariër, dit heeft weer een ruzie aan tafel tot gevolg. Nu gaat hij ook vaker naar mevrouw Tengbergen, zij is ook vegetarier. Nathan heeft ook vaak ruzie met zijn zussen, al die ruzies komen omdat Nathan in Nederland is geboren en niet zoals zijn zussen in Indonesië, dus hij heeft niet hetzelfde meegemaakt zoals de rest van de familie in Indonesië geleefd hebben, hij voelt zich een buitenstaander.
Er zijn verkiezingen in aantocht, Nathans vader kon zich hier echt boos over maken, omdat de socialisten niet het KNIL-salaris willen uitbetalen van de oorlog in Indië. Oom Nathan is ook een socialist, Nathan voelt zich tot zijn oom aangetrokken, omdat hij een vrij en los gedrag heeft. Nathan wil graag blokfluit spelen, vader koopt een blokfluit voor Nathan, hij koopt het in ruil voor een ring, maar onder 1 voorwaarde elke dag oefenen.
Nathans ouders zijn niet rijk, maar zijn vader wil er wel een goed en vrij deftig leven op na houden, terwijl ze arm zijn. Nathan stelt zichzelf vragen naar aanleiding van een boek. Hij vraagt zichzelf af of hij een wees is? En of dit wel zijn eigen ouders zijn? Op een dag sterft Nathans vader, vanwege zijn slechte en zwakke hart. Nathan mocht niet naar de begrafenis dat vond zijn moeder te eng. Zijn moeder vertelt nu, dat zijn vader vroeger veel is geslagen en weinig liefde van zijn ouders kreeg. Dit maakt indruk op Nathan. Hij moet er nu zelf voor zorgen om zijn slechte eigenschappen de baas te worden, want hij wil niet zo zijn als zijn vader. Hij vraagt zich zelf af: hoe moet ik dit doen? (bron: http://www.scholieren.com/boekverslag/43323)
Er hangt een erg Indische sfeer, het ruikt naar Indisch eten en er hangen veel Indische dingen. Nathan drinkt veel karnemelk, omdat hij veel last heeft van pukkels en uitslag op zijn huid en karnemelk heeft als werking dat het bloedzuiverend werkt. Ook gaat hij vaak met zijn moeder naar een gebedsgenezer, maar Nathan wordt daar nerveus van en hij krijgt nog meer uitslag en pukkels. Het Indische eten thuis kan Nathan nooit verdragen, dus eet hij altijd iets anders. Zijn vader sloeg hem vaak, hij sloeg Nathan als er hem iets niet zinde. Als Nathan naar school gaat, kocht hij drop van het geld dat bedoeld was voor karnemelk. Zijn vader kreeg dit door, en verbood Nathan om nog in de snoepwinkel te komen. Nathan denkt ik word vegetariër, dit heeft weer een ruzie aan tafel tot gevolg. Nu gaat hij ook vaker naar mevrouw Tengbergen, zij is ook vegetarier. Nathan heeft ook vaak ruzie met zijn zussen, al die ruzies komen omdat Nathan in Nederland is geboren en niet zoals zijn zussen in Indonesië, dus hij heeft niet hetzelfde meegemaakt zoals de rest van de familie in Indonesië geleefd hebben, hij voelt zich een buitenstaander.
Er zijn verkiezingen in aantocht, Nathans vader kon zich hier echt boos over maken, omdat de socialisten niet het KNIL-salaris willen uitbetalen van de oorlog in Indië. Oom Nathan is ook een socialist, Nathan voelt zich tot zijn oom aangetrokken, omdat hij een vrij en los gedrag heeft. Nathan wil graag blokfluit spelen, vader koopt een blokfluit voor Nathan, hij koopt het in ruil voor een ring, maar onder 1 voorwaarde elke dag oefenen.
Nathans ouders zijn niet rijk, maar zijn vader wil er wel een goed en vrij deftig leven op na houden, terwijl ze arm zijn. Nathan stelt zichzelf vragen naar aanleiding van een boek. Hij vraagt zichzelf af of hij een wees is? En of dit wel zijn eigen ouders zijn? Op een dag sterft Nathans vader, vanwege zijn slechte en zwakke hart. Nathan mocht niet naar de begrafenis dat vond zijn moeder te eng. Zijn moeder vertelt nu, dat zijn vader vroeger veel is geslagen en weinig liefde van zijn ouders kreeg. Dit maakt indruk op Nathan. Hij moet er nu zelf voor zorgen om zijn slechte eigenschappen de baas te worden, want hij wil niet zo zijn als zijn vader. Hij vraagt zich zelf af: hoe moet ik dit doen? (bron: http://www.scholieren.com/boekverslag/43323)
Opdracht Collage.
Ik heb er een
Indische jongen in gedaan, omdat het natuurlijk over een Indisch jongentje
gaat. Het jongentje doet veel klusjes en verdient daardoor kwartjes. Vandaar dat
ik er ook een kwartje in heb gedaan. In het midden zie je Indisch eten, omdat het
daar veel over gaat. Links zie je een foto van een jappenkamp in India, omdat
de vader van Nathan Sid in het leger heeft gezeten en zijn hele familie heeft
in zo’n jappenkamp gezeten. Nathan word in het boek vegetariër, omdat hij het
zielig vind voor de dieren, vandaar dat ik er een vegetarisch logo in heb
gedaan. Omdat hij nog een kind is heb ik er ook een kinder kleurplaat in gedaan
en dat symboliseert het speelse van het kind. Aan het einde van de film gaan
Nathan Sid en zijn vader, meneer Sid, op de motor (daarom het plaatje van de
motor) naar Den Haag (vandaar het plaatje van Den Haag) om naar Nathan zijn oom
te gaan. Terwijl ze naar Den Haag gaan rijden ze een vrouw aan. Een paar dagen
later gaat Nathan zijn vader dood, omdat hij na de oorlog last heeft van zijn
hart. Nathan zijn vader kreeg de griep en dat beklemde zijn hart. Hij snakte
naar adem in huis en werd naar Alkmaar gebracht, even later was hij dus dood.
Ik heb er dus een hart in gedaan, omdat zijn vader daar last van had en ik heb
magere Hein erin gedaan, omdat zijn vader dood gaat.
Marco Swarts
maandag 25 april 2016
De pianoman -Bernlef
De pianoman
-Bernlef
Samenvatting: http://www.scholieren.com/boekverslag/65899
Opdracht mindmap maken:
zaterdag 5 maart 2016
Volmaakte verdwijning.
De Volmaakte Verdwijning.
(Derwent Christmas)
Ik vond het een leuk en spannend boek. Ik denk
ook dat ik meer van literaire thrillers hou dan van romans. Ik vond dit boek
spannender dan de vorige 2 boeken, en daardoor vond ik het ook leuker.
Samenvatting:
De structuur
van de roman heeft twee verhaallijnen die afwisselend in de even en de oneven
hoofdstukken wordt uitgewerkt. De oneven hoofdstukken gaan over het heden. In
de even hoofdstukken wordt het verleden uit de doeken gedaan.
In deze samenvatting heb ik ervoor gekozen om de lijn van het verleden als één geheel te presenteren en daarna de lijn van het heden. Dat maakt het voor de lezer van de samenvatting wel heel wat eenvoudiger.
De lijn van het verleden
Wilfred Visser is dertien jaar oud, wanneer hij van zijn vader een zwarte dokterstas krijgt. Hij krijgt die omdat hij goochelaar wil worden. In de tas kan hij mooi zijn goochelspullen opbergen. Zijn oom Nolan wil hem heel graag helpen met de ontwikkeling tot goochelaar. Hij maakt zelf goocheltrucs en installaties die voor illusionisten van belang zijn. Hij heeft meer invloed op Wilfred dan zijn vader. Die is daar in het begin nog wel eens jaloers op. Zo krijgt hij van zijn oom een camera, waarmee hij zijn oefeningen kan vastleggen.
Wilfred moet van zijn oom namelijk erg hard oefenen om zijn vingervlugheid echt onder de knie te krijgen. Hij moet ook alle basisregels leren onthouden. Een daarvan is dat je nooit het geheim van een truc vertelt. Hij wordt een keer door zijn vader uitgenodigd om de fabriek (die maakt schuurpapier) te bezoeken en dan komt hij er pas achter dat zijn vader de directeur van de fabriek is. Die heeft het nooit nodig gevonden om dat te vertellen aan zijn zoon. Hij doet ook alsof dat heel gewoon is.
Oom Nolan begeleidt Wilfred ook naar het NK-goochelen, Zijn vader gaat/mag niet mee. Hij moet daarna (hij wordt natuurlijk kampioen) ook een assistente hebben en dan komt zijn moeder op de proppen. Hij wil dat eigenlijk liever niet, maar Nolan vindt het eigenlijk geen slecht idee. Er komt echter maar één sollicitatiebrief en die is van zijn moeder. Zo heeft zijn moeder in die zeventiger jaren ook een baantje. In de roman komt enkele keren naar voren hoe vrouwen in die tijd moeten worstelen om als ze getrouwd zijn een baan te krijgen.
Zijn moeder functioneert op het toneel prima. Van haar komt ook het idee om tijdens de voorstelling niet meer te praten en uit te leggen wat hij aan het doen is. Muziek is een betere begeleiding voor de act dan verklarende uitleg. Maar dan vindt Nolan dat Wilfred eigenlijk een theatershow moet hebben en dat er dan een ander soort assistente (jonger en aantrekkelijker) moet komen. Er meldt zich een tweeling aan: Paulette en Mirianda. Er wordt eerst in de roman meegedeeld dat alleen Paulette wordt aangenomen, maar dan onthult Wilfred later dat ze beide zussen in dienst hebben genomen. Op die manier ontstaan er namelijk meer mogelijkheden om verdwijntrucs te hanteren: ze lijken immers als twee druppels water op elkaar. Maar voor het bewaren van het grote geheim moet Mirianda van het “toneel” verdwijnen. Ze doen alsof ze naar Australië gaat en daar zal blijven, omdat ze een vriendje heeft ontmoet. In werkelijkheid meet ze zich een alter ego aan: ze verblijft nooit in hetzelfde hotel als de andere twee; haar ouders weten ook niet beter dan dat ze naar Australië is gegaan. Paulette bezoekt ook de ouders van Wilfred. Ze kan prima acteren, huilt en ze weet op die manier geld los te krijgen om de theatershow te financieren. Ze huren een grote loods waar ze alle voorbereidingen gaan treffen. Tijdens de repetities bedenkt Paulette een artiestennaam voor Wilfred: Will Freedom. Ook wil ze hem verleiden, maar Wilfred geeft geen sjoege. Er wordt nauwelijks iets verteld over zijn lichamelijke leven. Het lijkt er enerzijds op alsof hij homoseksuele trekken heeft, anderzijds alsof hij helemaal niet in seks geïnteresseerd is.
Nolan stelt nog wel een contract op voor de verdwijn-act met de tweeling: ze mogen het geheim nooit bekend maken etc. Op aanraden van Paulette wordt hij uiteindelijk op non-actief gezet. Nolan was het ook niet eens met de nieuwe koers van het duo/trio (meer muziek tijdens de voorstelling en de artiestennaam Freedom). Wanneer ze een uitnodiging voor een optreden in Las Vegas krijgen, ontstaan er verschillen in ideeën van het trio. Er komt onenigheid: Amerika vergt meer spektakel, vindt Paulette. Freedom denkt dat het wel op een gewone manier kan.
Bij toeval ontdekt Wilfred een supertruc die zijn oom Nolan aan het maken is. Hij prent de gegevens over een verdwijnkist goed in zijn hoofd en gaat die later namaken. Het wordt een enorm succes in Las Vegas. Ze doen een slotact met een optreden van Al Capone. Ze moeten zelfs hun opwachting maken in de show van David Letterman. Omdat dit heel belangrijk is voor hun carrière, moet hij een jubileumoptreden voor zijn eigen vaders fabriek afzeggen. Hij had beloofd voor zijn vader te komen optreden. Zo gewetenloos kan Will Freedom zijn.
Toch komt er na het succes ellende. De broer van de tweeling wordt ziek en hij wil nog één keer zijn zus in Australië spreken. Maar Will houdt hen aan het contract. Hij koopt wel een videocamera voor hen: zo kunnen ze een videoboodschap voor hem inspreken. Maar the show “must go on”. Wanneer bekend zou worden dat er een tweelingzus bestond, was het geheim van hun verdwijntrucs bekend geworden. Maar er komt opnieuw ellende, wanneer Wilrico sterft. De zussen willen de begrafenis bijwonen en dan zou het geheim ook ontdekt worden. Opnieuw bedenkt Will Freedom een plannetje. Hij laat de wisseltruc ook hier een rol spelen door een bloemistenbusje bij de begraafplaats te zetten en tijdens de begrafenis Pauline en Mirianda te laten wisselen. De vader van de tweeling komt daarna boos op Will Freedom af: hij maakt het verwijt dat Will zijn dochters van hem heeft afgenomen. Bij het graf ziet Will na de condoleance dat de beide zussen elkaar omhelzen. Het is voor het eerst dat ze samen weer in het openbaar verschijnen. Op dat moment denkt hij terug aan de begrafenis van zijn ouders. Door een noodlottig ongeval (een populier valt tijdens noodweer op hun auto) zijn ze samen om het leven gekomen. Hij erft van hen een vermogen. Tijdens de begrafenis had hij oom Nolan weer gezien. Die heeft begrepen dat Wilfred ooit de truc van hem heeft gestolen. Hij is er niet echt boos om, maar zijn opdrachtgever was dat wel.
De lijn van het verhaalheden
Will Freedom zit in Cannes (2006). Hij wil van zijn 50-jarige assistente Paulette af, maar durft dat niet tegen haar te vertellen. Ze zijn samen een maand in Cannes om bij te komen, maar zonder dat hij het vertelt, gaan ze weer terug naar Amsterdam. Ongeveer een jaar later zal hij de laatste theatervoorstelling van het seizoen doen in Leeuwarden. Hij zal haar aan het einde van de voorstelling ontslaan. Ze is 50 jaar en te oud geworden. Hij zal het per brief doen (de lafaard). Maar als ze de grote verdwijntruc aan het einde van de voorstelling doen, zit Paulette niet meer in de kooi: ze is nu echt verdwenen. De volmaakte verdwijning. Will Freedom valt daarmee eigenlijk door de mand. Hij is woedend, maar vooral vanwege het feit dat hij niet weet wat en hoe het is gebeurd. Na een paar uur zoeken, moet hij uit het theater weg. Een balletmeisje (Janna) wacht op hem en gaat met hem mee naar huis.
De volgende morgen kan Will het allemaal nog niet begrijpen. Hij wordt gebeld door de 75-jarige vader van Paulette en die is heel boos. Hij wil weten waar zijn dochter is, anders zal hij verhaal komen halen. Hij krijgt ook bezoek van de politie: ene rechercheur Weltink. De politie gelooft niet dat Will Freedom niet weet waar Paulette is. Tijdens het bezoek komt Janna in haar bh'tje opdraven. Dat werpt meteen een verdenking op Will. Die probeert nog steeds te achterhalen hoe Paulette heeft kunnen verdwijnen zonder dat hij iets gemerkt heeft. Janna assisteert hem bij het afpoeieren van journalisten. Er is namelijk veel media-aandacht. Later die dag belt Weltink om hem te vertellen dat er wel een lichaam is gevonden. Hij moet het komen identificeren. Bij het “lijk “aangekomen, zegt Will eerst dat het Paulette is, maar de inspecteur weet dat hij liegt. Het is het lichaam van Mirianda die zelfmoord heeft gepleegd door zich aan een boom te verhangen. Op dat moment wordt in de auto (verhaalheden) onthuld dat Will Freedom tweelingzussen in dienst had. Dat geheim moet sowieso bewaard blijven, anders is zijn toekomst als illusionist voorbij. Hij is bereid een prijs te betalen voor het te bewaren geheim. Weltink heeft er wel oren naar.
Will Freedom rijdt naar huis, maar bedenkt zich. Hij gaat naar een café waar een jongen hem herkent als bekende Nederlander. Hij laat iets uit zijn mond vallen, wat later tegen hem wordt gebruikt. Thuisgekomen vertelt hij aan Janna dat ze op moet “rotten”. Ze zegt nog wel dat er een man vijf keer heeft gebeld: die deed een aanbod (voor de aankoop van een truc). Will kijkt eens goed hoe het met zijn landgoed is gesteld: de tuin heeft hij verwaarloosd. Op zijn land heeft hij een eigen theatertje met een kelder laten bouwen: zo kan hij zijn goochelspullen opbergen en hoeft hij niet bang te zijn dat zijn geheimen ontdekt zullen worden. Hij heeft wel door dat er steeds een mysterieuze jogger in de buurt van zijn huis is. Wanneer hij die aanspreekt, blijkt dat het de ex-tuinman van zijn landgoed is, die het zo jammer vindt dat het terrein nu verwaarloosd wordt. Zou hij ooit de tuin weer mogen onderhouden? Freedom zal er over nadenken.
Weltink is bereid het lichaam van Mirianda te laten begraven zonder ruchtbaarheid aan de zaak te geven. Zo kan het geheim bewaard blijven, maar er staat een flinke hoeveelheid geld tegenover. Freedom bedenkt een truc om dat geld legaal over te maken naar Weltink. Hij zal hem zogenaamd betalen voor de aankoop van een truc. Daarmee gaan soms grote bedragen gepaard. Zo is er een Duitse illusionist (De Schim) die zijn grote truc van Las Vegas wil kopen. Intussen is er een tv-ploeg van Privé op bezoek gekomen: die confronteert hem met gegevens van de jongen uit het café en in de uitzending van de opnamen suggereren ze alsof alles doorgestoken kaart is en een stunt van Freedom om media-aandacht te krijgen.
De volgende dag ontvangt Will Freedom een pakketje over de post. Het is verzonden vanuit Cannes en het is een flyer van het optreden van hem en Paulette daar. Hij beseft dat Paulette in Cannes zit en rijdt er in één stuk naar toe. Hij ontmoet haar in een restaurant waar ze werkt. Hij is alleen geïnteresseerd in hoe ze het heeft geflikt om te verdwijnen en niet waarom. Dat verwijt Paulette hem. Hij is emotieloos: helemaal niet geïnteresseerd in mensen.
Er komt dan weer een flashback in de roman van een jaar geleden.
In deze samenvatting heb ik ervoor gekozen om de lijn van het verleden als één geheel te presenteren en daarna de lijn van het heden. Dat maakt het voor de lezer van de samenvatting wel heel wat eenvoudiger.
De lijn van het verleden
Wilfred Visser is dertien jaar oud, wanneer hij van zijn vader een zwarte dokterstas krijgt. Hij krijgt die omdat hij goochelaar wil worden. In de tas kan hij mooi zijn goochelspullen opbergen. Zijn oom Nolan wil hem heel graag helpen met de ontwikkeling tot goochelaar. Hij maakt zelf goocheltrucs en installaties die voor illusionisten van belang zijn. Hij heeft meer invloed op Wilfred dan zijn vader. Die is daar in het begin nog wel eens jaloers op. Zo krijgt hij van zijn oom een camera, waarmee hij zijn oefeningen kan vastleggen.
Wilfred moet van zijn oom namelijk erg hard oefenen om zijn vingervlugheid echt onder de knie te krijgen. Hij moet ook alle basisregels leren onthouden. Een daarvan is dat je nooit het geheim van een truc vertelt. Hij wordt een keer door zijn vader uitgenodigd om de fabriek (die maakt schuurpapier) te bezoeken en dan komt hij er pas achter dat zijn vader de directeur van de fabriek is. Die heeft het nooit nodig gevonden om dat te vertellen aan zijn zoon. Hij doet ook alsof dat heel gewoon is.
Oom Nolan begeleidt Wilfred ook naar het NK-goochelen, Zijn vader gaat/mag niet mee. Hij moet daarna (hij wordt natuurlijk kampioen) ook een assistente hebben en dan komt zijn moeder op de proppen. Hij wil dat eigenlijk liever niet, maar Nolan vindt het eigenlijk geen slecht idee. Er komt echter maar één sollicitatiebrief en die is van zijn moeder. Zo heeft zijn moeder in die zeventiger jaren ook een baantje. In de roman komt enkele keren naar voren hoe vrouwen in die tijd moeten worstelen om als ze getrouwd zijn een baan te krijgen.
Zijn moeder functioneert op het toneel prima. Van haar komt ook het idee om tijdens de voorstelling niet meer te praten en uit te leggen wat hij aan het doen is. Muziek is een betere begeleiding voor de act dan verklarende uitleg. Maar dan vindt Nolan dat Wilfred eigenlijk een theatershow moet hebben en dat er dan een ander soort assistente (jonger en aantrekkelijker) moet komen. Er meldt zich een tweeling aan: Paulette en Mirianda. Er wordt eerst in de roman meegedeeld dat alleen Paulette wordt aangenomen, maar dan onthult Wilfred later dat ze beide zussen in dienst hebben genomen. Op die manier ontstaan er namelijk meer mogelijkheden om verdwijntrucs te hanteren: ze lijken immers als twee druppels water op elkaar. Maar voor het bewaren van het grote geheim moet Mirianda van het “toneel” verdwijnen. Ze doen alsof ze naar Australië gaat en daar zal blijven, omdat ze een vriendje heeft ontmoet. In werkelijkheid meet ze zich een alter ego aan: ze verblijft nooit in hetzelfde hotel als de andere twee; haar ouders weten ook niet beter dan dat ze naar Australië is gegaan. Paulette bezoekt ook de ouders van Wilfred. Ze kan prima acteren, huilt en ze weet op die manier geld los te krijgen om de theatershow te financieren. Ze huren een grote loods waar ze alle voorbereidingen gaan treffen. Tijdens de repetities bedenkt Paulette een artiestennaam voor Wilfred: Will Freedom. Ook wil ze hem verleiden, maar Wilfred geeft geen sjoege. Er wordt nauwelijks iets verteld over zijn lichamelijke leven. Het lijkt er enerzijds op alsof hij homoseksuele trekken heeft, anderzijds alsof hij helemaal niet in seks geïnteresseerd is.
Nolan stelt nog wel een contract op voor de verdwijn-act met de tweeling: ze mogen het geheim nooit bekend maken etc. Op aanraden van Paulette wordt hij uiteindelijk op non-actief gezet. Nolan was het ook niet eens met de nieuwe koers van het duo/trio (meer muziek tijdens de voorstelling en de artiestennaam Freedom). Wanneer ze een uitnodiging voor een optreden in Las Vegas krijgen, ontstaan er verschillen in ideeën van het trio. Er komt onenigheid: Amerika vergt meer spektakel, vindt Paulette. Freedom denkt dat het wel op een gewone manier kan.
Bij toeval ontdekt Wilfred een supertruc die zijn oom Nolan aan het maken is. Hij prent de gegevens over een verdwijnkist goed in zijn hoofd en gaat die later namaken. Het wordt een enorm succes in Las Vegas. Ze doen een slotact met een optreden van Al Capone. Ze moeten zelfs hun opwachting maken in de show van David Letterman. Omdat dit heel belangrijk is voor hun carrière, moet hij een jubileumoptreden voor zijn eigen vaders fabriek afzeggen. Hij had beloofd voor zijn vader te komen optreden. Zo gewetenloos kan Will Freedom zijn.
Toch komt er na het succes ellende. De broer van de tweeling wordt ziek en hij wil nog één keer zijn zus in Australië spreken. Maar Will houdt hen aan het contract. Hij koopt wel een videocamera voor hen: zo kunnen ze een videoboodschap voor hem inspreken. Maar the show “must go on”. Wanneer bekend zou worden dat er een tweelingzus bestond, was het geheim van hun verdwijntrucs bekend geworden. Maar er komt opnieuw ellende, wanneer Wilrico sterft. De zussen willen de begrafenis bijwonen en dan zou het geheim ook ontdekt worden. Opnieuw bedenkt Will Freedom een plannetje. Hij laat de wisseltruc ook hier een rol spelen door een bloemistenbusje bij de begraafplaats te zetten en tijdens de begrafenis Pauline en Mirianda te laten wisselen. De vader van de tweeling komt daarna boos op Will Freedom af: hij maakt het verwijt dat Will zijn dochters van hem heeft afgenomen. Bij het graf ziet Will na de condoleance dat de beide zussen elkaar omhelzen. Het is voor het eerst dat ze samen weer in het openbaar verschijnen. Op dat moment denkt hij terug aan de begrafenis van zijn ouders. Door een noodlottig ongeval (een populier valt tijdens noodweer op hun auto) zijn ze samen om het leven gekomen. Hij erft van hen een vermogen. Tijdens de begrafenis had hij oom Nolan weer gezien. Die heeft begrepen dat Wilfred ooit de truc van hem heeft gestolen. Hij is er niet echt boos om, maar zijn opdrachtgever was dat wel.
De lijn van het verhaalheden
Will Freedom zit in Cannes (2006). Hij wil van zijn 50-jarige assistente Paulette af, maar durft dat niet tegen haar te vertellen. Ze zijn samen een maand in Cannes om bij te komen, maar zonder dat hij het vertelt, gaan ze weer terug naar Amsterdam. Ongeveer een jaar later zal hij de laatste theatervoorstelling van het seizoen doen in Leeuwarden. Hij zal haar aan het einde van de voorstelling ontslaan. Ze is 50 jaar en te oud geworden. Hij zal het per brief doen (de lafaard). Maar als ze de grote verdwijntruc aan het einde van de voorstelling doen, zit Paulette niet meer in de kooi: ze is nu echt verdwenen. De volmaakte verdwijning. Will Freedom valt daarmee eigenlijk door de mand. Hij is woedend, maar vooral vanwege het feit dat hij niet weet wat en hoe het is gebeurd. Na een paar uur zoeken, moet hij uit het theater weg. Een balletmeisje (Janna) wacht op hem en gaat met hem mee naar huis.
De volgende morgen kan Will het allemaal nog niet begrijpen. Hij wordt gebeld door de 75-jarige vader van Paulette en die is heel boos. Hij wil weten waar zijn dochter is, anders zal hij verhaal komen halen. Hij krijgt ook bezoek van de politie: ene rechercheur Weltink. De politie gelooft niet dat Will Freedom niet weet waar Paulette is. Tijdens het bezoek komt Janna in haar bh'tje opdraven. Dat werpt meteen een verdenking op Will. Die probeert nog steeds te achterhalen hoe Paulette heeft kunnen verdwijnen zonder dat hij iets gemerkt heeft. Janna assisteert hem bij het afpoeieren van journalisten. Er is namelijk veel media-aandacht. Later die dag belt Weltink om hem te vertellen dat er wel een lichaam is gevonden. Hij moet het komen identificeren. Bij het “lijk “aangekomen, zegt Will eerst dat het Paulette is, maar de inspecteur weet dat hij liegt. Het is het lichaam van Mirianda die zelfmoord heeft gepleegd door zich aan een boom te verhangen. Op dat moment wordt in de auto (verhaalheden) onthuld dat Will Freedom tweelingzussen in dienst had. Dat geheim moet sowieso bewaard blijven, anders is zijn toekomst als illusionist voorbij. Hij is bereid een prijs te betalen voor het te bewaren geheim. Weltink heeft er wel oren naar.
Will Freedom rijdt naar huis, maar bedenkt zich. Hij gaat naar een café waar een jongen hem herkent als bekende Nederlander. Hij laat iets uit zijn mond vallen, wat later tegen hem wordt gebruikt. Thuisgekomen vertelt hij aan Janna dat ze op moet “rotten”. Ze zegt nog wel dat er een man vijf keer heeft gebeld: die deed een aanbod (voor de aankoop van een truc). Will kijkt eens goed hoe het met zijn landgoed is gesteld: de tuin heeft hij verwaarloosd. Op zijn land heeft hij een eigen theatertje met een kelder laten bouwen: zo kan hij zijn goochelspullen opbergen en hoeft hij niet bang te zijn dat zijn geheimen ontdekt zullen worden. Hij heeft wel door dat er steeds een mysterieuze jogger in de buurt van zijn huis is. Wanneer hij die aanspreekt, blijkt dat het de ex-tuinman van zijn landgoed is, die het zo jammer vindt dat het terrein nu verwaarloosd wordt. Zou hij ooit de tuin weer mogen onderhouden? Freedom zal er over nadenken.
Weltink is bereid het lichaam van Mirianda te laten begraven zonder ruchtbaarheid aan de zaak te geven. Zo kan het geheim bewaard blijven, maar er staat een flinke hoeveelheid geld tegenover. Freedom bedenkt een truc om dat geld legaal over te maken naar Weltink. Hij zal hem zogenaamd betalen voor de aankoop van een truc. Daarmee gaan soms grote bedragen gepaard. Zo is er een Duitse illusionist (De Schim) die zijn grote truc van Las Vegas wil kopen. Intussen is er een tv-ploeg van Privé op bezoek gekomen: die confronteert hem met gegevens van de jongen uit het café en in de uitzending van de opnamen suggereren ze alsof alles doorgestoken kaart is en een stunt van Freedom om media-aandacht te krijgen.
De volgende dag ontvangt Will Freedom een pakketje over de post. Het is verzonden vanuit Cannes en het is een flyer van het optreden van hem en Paulette daar. Hij beseft dat Paulette in Cannes zit en rijdt er in één stuk naar toe. Hij ontmoet haar in een restaurant waar ze werkt. Hij is alleen geïnteresseerd in hoe ze het heeft geflikt om te verdwijnen en niet waarom. Dat verwijt Paulette hem. Hij is emotieloos: helemaal niet geïnteresseerd in mensen.
Er komt dan weer een flashback in de roman van een jaar geleden.
Paulette
en Mirianda waren er achter gekomen dat ze eigenlijk hun eigen leven moesten
gaan leiden. Ze hadden 25 jaar voor Will gewerkt en financieel waren ze er niet
veel wijzer van geworden. Ze hadden geen geld voor de toekomst kunnen opbouwen
en dat nemen ze Will kwalijk. Ze willen dat hij de truc van Vegas aan De Schim
verkoopt en hun het geld wil geven. Maar dan is het meteen het einde van hun
act. Will Freedom had dat toen geweigerd. Paulette had hem ook verweten dat hij
een emotieloos mens is en dat hij eens in de spiegel moest leren kijken
Hij rijdt terug naar Nederland: wordt niet lekker tijdens de reis en zet zijn auto aan de kant. Dan verandert hij van Will Freedom in Wilfred Vissers. Dat is ook de naam die hij steeds tegenover Weltink heeft gebruikt. Een maand later zit hij bij de notaris. Het contract wordt voorgelezen en de politieman krijgt een hoog bedrag overgemaakt, zogenaamd voor de verkoop van een truc. In werkelijkheid is dat om het lichaam van Mirianda te laten verdwijnen. Wilfred wil bij die begrafenis aanwezig zijn, maar Weltink weigert dat pertinent. Later wordt duidelijk waarom. Er zit in de envelop die hij krijgt namelijk een briefje en een video-opname. Wanneer hij die bekijkt, ziet hij dat er een wisselact is tussen Paulette en Mirianda. Ze is dus helemaal niet dood. Ook Janna heeft een rol in het spel gekregen. Het is dus allemaal doorgestoken kaart. Ook Weltink zit in het complot. Hij heeft een theaterbureau en is gespecialiseerd in typetjes. Hij is dus helemaal geen rechercheur. Ze hebben Freedom gewoon beetgenomen.
In het laatste hoofdstuk heeft Wilfred de ex-tuinman laten opdraven. De tuin wordt weer onderhouden en de man zal ook de vastzittende luiken voor de ramen proberen te openen. Dat is natuurlijk een symbolische opdracht. Al die tijd dat Will Freedom opgetreden heeft, is hij blind geweest voor menselijke emoties: zo heeft hij nooit liefde gekend, altijd voor zijn vak geleefd, maar eigenlijk was hij ziende blind. Nu zijn z’n ogen door Paulette geopend. De luiken die ervoor zaten, zijn geopend.
Ook zal hij zijn grote truc verlopen aan De Schim. Het hoge bedrag zal hij overmaken naar de tweeling. Ze hebben dan een bedrag waarmee ze hun toekomst veilig kunnen stellen. Will Freedom is werkelijk Wilfred Vissers geworden.
Hij rijdt terug naar Nederland: wordt niet lekker tijdens de reis en zet zijn auto aan de kant. Dan verandert hij van Will Freedom in Wilfred Vissers. Dat is ook de naam die hij steeds tegenover Weltink heeft gebruikt. Een maand later zit hij bij de notaris. Het contract wordt voorgelezen en de politieman krijgt een hoog bedrag overgemaakt, zogenaamd voor de verkoop van een truc. In werkelijkheid is dat om het lichaam van Mirianda te laten verdwijnen. Wilfred wil bij die begrafenis aanwezig zijn, maar Weltink weigert dat pertinent. Later wordt duidelijk waarom. Er zit in de envelop die hij krijgt namelijk een briefje en een video-opname. Wanneer hij die bekijkt, ziet hij dat er een wisselact is tussen Paulette en Mirianda. Ze is dus helemaal niet dood. Ook Janna heeft een rol in het spel gekregen. Het is dus allemaal doorgestoken kaart. Ook Weltink zit in het complot. Hij heeft een theaterbureau en is gespecialiseerd in typetjes. Hij is dus helemaal geen rechercheur. Ze hebben Freedom gewoon beetgenomen.
In het laatste hoofdstuk heeft Wilfred de ex-tuinman laten opdraven. De tuin wordt weer onderhouden en de man zal ook de vastzittende luiken voor de ramen proberen te openen. Dat is natuurlijk een symbolische opdracht. Al die tijd dat Will Freedom opgetreden heeft, is hij blind geweest voor menselijke emoties: zo heeft hij nooit liefde gekend, altijd voor zijn vak geleefd, maar eigenlijk was hij ziende blind. Nu zijn z’n ogen door Paulette geopend. De luiken die ervoor zaten, zijn geopend.
Ook zal hij zijn grote truc verlopen aan De Schim. Het hoge bedrag zal hij overmaken naar de tweeling. Ze hebben dan een bedrag waarmee ze hun toekomst veilig kunnen stellen. Will Freedom is werkelijk Wilfred Vissers geworden.
Opdracht G:
Hallo
meneer Christmas ik zou u graag wat vragen willen stellen over u en uw boek.
OK
Waarom
schrijft u?
Ik heb
het altijd al leuk gevonden om met taal bezig te zijn, vandaar ook dat ik
Nederlands leraar ben, en ik zat al tijden met een idee voor een boek in mijn
hoofd, dus ben ik maar eens begonnen met schrijven.
Hoe bent
u op het idee gekomen voor dit boek?
Ik zat
eigenlijk al maanden met het idee voor dit boek, daarom wilde ik hem ook graag
gaan maken.
Hoe past
dit boek bij uw andere werk?
Ik
vindt dat het er goed bij past, want de boeken die ik heb geschreven zijn ook
spannend en dit boek ook.
woensdag 30 december 2015
Een Goede Dag
Voor
De Ezel
(Tim Krabbé)
Ik vond het een leuk spannend boek, omdat
er natuurlijk een moord in voorkwam. Ik vond dit boek leuker dan het vorige
boek wat ik las, omdat dit boek wat spannender was.
Samenvatting van de inhoud:
Mischa is een man wiens relatie is stuk gelopen. Hij vindt zijn ex verschrikkelijk en de haat voor haar die door zijn lichaam raast, brengt hem in het stadium haar te willen vermoorden. Hij koopt een pistool. Eerst is hij er bang voor, maar toch gaat hij naar een bos om te oefenen.
In zijn hoofd ziet hij zichzelf al voor zijn ex, Lydie, staan, met zijn pistool getrokken. Haar angst groeiend, bang voor wat komen gaat, bang voor de dood…
In het bos schiet hij op een boom en daar schrikt hij zo van dat hij stopt met oefenen en naar het dorp gaat om een gele muts te kopen en nieuwe schoenen, als vervanging voor zijn doorweekte paar.
In de bus naar huis stappen ook een stel scholieren in. Mischa hoort er twee zeer onbeschoft taalgebruik gebruiken, over wat je eigenlijk met ‘nikkers’ zou moeten doen, enzovoorts. Hij merkt dat ook anderen in de bus zich ergeren aan de praat van de jongens. Maar allen zijn ze laf en zeggen ze niets. Dan begint één van de jongens, Bart Meeuwse, over ‘Viskutje’ te praten. Even later vraagt hij aan een meisje iets voor hen hoe ze ook weer heet en hij zegt dat ze ‘Viskutje’ moet zeggen. Dat doet ze.
Mischa voelt zich ellendig. Om een meisje zo te vernederen, waar anderen bij zijn. Gewoon, in het openbaar… Het was zijn vriendin, dat merkte Mischa.
Wanneer de jongen uitstapt bij een halte volgt Mischa hem en hij volgt hem tot in de straat waar een boerderij, het huis van Bart Meeuwse, staat. Daar spreekt hij Bart aan.
Na een gesprek waarin Mischa zijn pistool uit zijn binnenzak heeft gehaald en waarin Bart dat pistool gezien heeft, schiet Mischa de jongen één keer. Dan hangt hij over hem heen en schiet hij nog eens. Wanneer hij Bart aan de kant duwt, lijkt hij zich vast te grijpen, maar na nog twee schoten glijdt hij de sloot in. Nu hij de moord gepleegd heeft, voelt hij geen haat meer voor Lydie en besluit hij haar niet te vermoorden.
Wybren Fechter krijgt in twee dagen op zijn kantoor twee anonieme briefjes. De één beschreven met de woorden ‘Iedereen neukt Viskutje’. De ander; ‘Viskutje vind het lekker’ (dat staat echt zo in het boek, en ik merkte het op als spellingsfout, het hoort namelijk ‘vindt’ te zijn). Wybren vraagt zich af wie er neukt. Zijn dochter? Zou zijn dochter ontmaagd zijn? Hij bedenkt al allerlei volwassen gesprekken die hij daarover met zijn dochter zou kunnen voeren, als twee gelijken. Maar Viskutje… werd zijn dochter zo genoemd? En dat iedereen?
Hij besluit het haar te vragen, ’s avonds bij het avondmaal, maar ze zegt zo niet genoemd te worden.
De dag erna komt Esther Fechter overstuur thuis. Wanneer Wybren vraagt wat er is zegt ze dat ze wel Viskutje is. Ze huilt en braakt. Wybren troost en huilt mee. Na gedoucht te hebben, vertelt Esther alles. Dat ze het met haar vriend Bart gedaan had. Meerdere keren. En dat hij op een gegeven moment jongens geld had laten betalen om op de zolder door kijkgaten konden bekijken hoe Bart en Esther het deden.
Toen Esther daarachter kwam, maakte ze het uit met hem. Hij wilde echter dat ze bij hem thuis dan die gaten zou komen aanwijzen en dat ze het uit zouden praten. Dat deed Esther, maar de gaten in het plafond waren er niet.
Nadat ze gepraat hadden, wilde Bart het nog een laatste keer doen. Waarna hij vervolgens iets riep en er kwamen toen een paar jongens binnen. Ze deden het allemaal met Esther, om de beurt.
Esther durfde niet te schreeuwen en niet bij Bart weg te blijven, en zo kwam het dat ze meerdere malen door verschillende jongens verkracht werd.
Wybren weet niet wat hij moet doen. Ja, verhuizen, dat sowieso… maar misschien zou hij met Esther een wereldreis kunnen maken. Weg van hier. Weg van Bart en zijn misdrijven.
Mischa is een man wiens relatie is stuk gelopen. Hij vindt zijn ex verschrikkelijk en de haat voor haar die door zijn lichaam raast, brengt hem in het stadium haar te willen vermoorden. Hij koopt een pistool. Eerst is hij er bang voor, maar toch gaat hij naar een bos om te oefenen.
In zijn hoofd ziet hij zichzelf al voor zijn ex, Lydie, staan, met zijn pistool getrokken. Haar angst groeiend, bang voor wat komen gaat, bang voor de dood…
In het bos schiet hij op een boom en daar schrikt hij zo van dat hij stopt met oefenen en naar het dorp gaat om een gele muts te kopen en nieuwe schoenen, als vervanging voor zijn doorweekte paar.
In de bus naar huis stappen ook een stel scholieren in. Mischa hoort er twee zeer onbeschoft taalgebruik gebruiken, over wat je eigenlijk met ‘nikkers’ zou moeten doen, enzovoorts. Hij merkt dat ook anderen in de bus zich ergeren aan de praat van de jongens. Maar allen zijn ze laf en zeggen ze niets. Dan begint één van de jongens, Bart Meeuwse, over ‘Viskutje’ te praten. Even later vraagt hij aan een meisje iets voor hen hoe ze ook weer heet en hij zegt dat ze ‘Viskutje’ moet zeggen. Dat doet ze.
Mischa voelt zich ellendig. Om een meisje zo te vernederen, waar anderen bij zijn. Gewoon, in het openbaar… Het was zijn vriendin, dat merkte Mischa.
Wanneer de jongen uitstapt bij een halte volgt Mischa hem en hij volgt hem tot in de straat waar een boerderij, het huis van Bart Meeuwse, staat. Daar spreekt hij Bart aan.
Na een gesprek waarin Mischa zijn pistool uit zijn binnenzak heeft gehaald en waarin Bart dat pistool gezien heeft, schiet Mischa de jongen één keer. Dan hangt hij over hem heen en schiet hij nog eens. Wanneer hij Bart aan de kant duwt, lijkt hij zich vast te grijpen, maar na nog twee schoten glijdt hij de sloot in. Nu hij de moord gepleegd heeft, voelt hij geen haat meer voor Lydie en besluit hij haar niet te vermoorden.
Wybren Fechter krijgt in twee dagen op zijn kantoor twee anonieme briefjes. De één beschreven met de woorden ‘Iedereen neukt Viskutje’. De ander; ‘Viskutje vind het lekker’ (dat staat echt zo in het boek, en ik merkte het op als spellingsfout, het hoort namelijk ‘vindt’ te zijn). Wybren vraagt zich af wie er neukt. Zijn dochter? Zou zijn dochter ontmaagd zijn? Hij bedenkt al allerlei volwassen gesprekken die hij daarover met zijn dochter zou kunnen voeren, als twee gelijken. Maar Viskutje… werd zijn dochter zo genoemd? En dat iedereen?
Hij besluit het haar te vragen, ’s avonds bij het avondmaal, maar ze zegt zo niet genoemd te worden.
De dag erna komt Esther Fechter overstuur thuis. Wanneer Wybren vraagt wat er is zegt ze dat ze wel Viskutje is. Ze huilt en braakt. Wybren troost en huilt mee. Na gedoucht te hebben, vertelt Esther alles. Dat ze het met haar vriend Bart gedaan had. Meerdere keren. En dat hij op een gegeven moment jongens geld had laten betalen om op de zolder door kijkgaten konden bekijken hoe Bart en Esther het deden.
Toen Esther daarachter kwam, maakte ze het uit met hem. Hij wilde echter dat ze bij hem thuis dan die gaten zou komen aanwijzen en dat ze het uit zouden praten. Dat deed Esther, maar de gaten in het plafond waren er niet.
Nadat ze gepraat hadden, wilde Bart het nog een laatste keer doen. Waarna hij vervolgens iets riep en er kwamen toen een paar jongens binnen. Ze deden het allemaal met Esther, om de beurt.
Esther durfde niet te schreeuwen en niet bij Bart weg te blijven, en zo kwam het dat ze meerdere malen door verschillende jongens verkracht werd.
Wybren weet niet wat hij moet doen. Ja, verhuizen, dat sowieso… maar misschien zou hij met Esther een wereldreis kunnen maken. Weg van hier. Weg van Bart en zijn misdrijven.
Mischa is verhuisd naar Sidney, Australië. Daar leeft hij met Lynda, zijn nieuwe vriendin. Wanneer hij op een dag met haar een wandeling maakt, geeft hij een menselijk standbeeld in de vorm van een ezel honderd dollar. Het voelt goed en het voelt tevens als compensatie voor wat hij denkt te gaan vertellen tegen Lynda. Over de moord. Vanmiddag zal hij het haar vertellen, na haar werk.Hij gaat op een terrasje zitten als zij naar haar werk is.
Na al een hoop landen te hebben bezocht tijdens hun wereldreis, zijn Wybren en Esther nu in Sydney, Australië. De laatste dag dat ze daar zijn, wil Eshter het menselijke standbeeld, vermomt als ezel tien dollar geven. Wanneer Wybren zijn dochter wat tijd voor zichzelf gunt, gaat hij zelf op een terras zitten. Hij zit naast een andere Nederlander.Esther komt na een hele tijd weer terug en Wybren wil dan gaan afrekenen. Esther herkent de Nederlander ze kent de Nederlander. Het is de Man met de Gele IJsmuts, de man die Bart om het leven bracht. Ze bedankt hem daarvoor en ze voelt zich vredig, omdat ze hem eindelijk ontmoet heeft.
Mischa voelt zich opgelucht. Hij hoeft het zijn vriendin Lynda niet te vertellen, van de moord. Esther, heeft hem zelf bedankt. Het is goed zo. Hij sluit het af.
Opdracht G. Interview met Tim Krabbé.
''Hallo meneer Krabbé. Ik ga U in dit interview vragen stellen over uw schrijfcarrière.''
"Hallo meneer Swarts, stel uw eerste vraag maar."
" Zou U misschien wat willen vertellen over hoe uw leven is verlopen?"
"Ik ben geboren in een creatieve familie. Mijn vader en grootvader waren bekende kunstschilders. Mijn broer is acteur en regisseur, en mijn halfbroer een multimediakunstenaar en mijn moeder was filmvertaalster en schrijfster.
Naast schrijven heb ik ook nog andere hobby's, zoals schaken, wielrennen en acteren.''
"Waarom schrijft U?"
"Mijn ouders hadden ook beide grote talenten, dus ik wilde ook iets doen. Dus ik startte met schrijven en ik begon het echt leuk te vinden. En nu heb ik van mijn hobby mijn werk gemaakt."
"Hoe bent u op het idee gekomen om het boek ''Een Goede Dag Voor De Ezel" te maken?"
"Bijna al mijn boeken zijn spannend, dus ik wilde weer een spannend boek maken. En dat is gelukt!"
"Hoe past dit boek bij uw andere werk?
"Al mijn andere boeken zijn ook spannend en voor de leeftijd van 14 jaar en ouder bedoeld, dus ik vind dat dit boek redelijk bij mijn andere werken past."
Abonneren op:
Posts (Atom)